“Kârı aldım, zarar döner belki...”

Psikolojik yorgunluk + finansal çöküş.
Kâr ederken hızlı, zarardayken sabırlı olmak… Bu, strateji değil. Bu, duygusal çöküş modelidir. Ve çoğu trader bunun farkında bile değil.
📊Basit bir örnek:
• 10 işlem
• 7 tanesi +50$
• 3 tanesi -150$
Sonuç: -100$
Yani kazanıyor gibi görünüp aslında sürekli kaybediyorsun.
Parantezi açayım:
Bu davranış, literatürde "negative expectancy" olarak geçer. Win rate’in yüksek olsa da, average loss > average gain olduğu sürece sistemin seni ileri değil, geriye taşır. İşte bu yüzden, kârı erken almak ve zararı geciktirmek, en yavaş intiharlardan biridir.
Kârlı sistemler illa yüksek kazanma oranına sahip olmak zorunda değildir.
Ama şunu yaparlar:
• Zarar büyümeden kapatılır
• Kâr potansiyeline alan tanınır
• Ortalama kazanç ile ortalama kayıp dengesi korunur
Bu yüzden mesele, kaç kez kazandığın değil; kazandığında ne kadar kazandığın, kaybettiğinde ne kadar verdiğindir.
Son olarak, şu cümleyi unutma:
Kârı sınırlamak, zararı serbest bırakmak, bu piyasada yavaş ölmektir. Ve yavaş ölenler hep “aslında iyi gidiyordum” diye veda eder.