U Kart'ın Ardındaki Ödeme Zorlukları: Yeraltı Piyasa Yapıcısından On-Chain Bankasına Evrim

Mevcut ödeme alanı, niteliksel bir değişim öncesi geçiş aşamasındadır. Önceliklere kıyasla, mevcut ürünlerde tasarım detayları, kullanıcı deneyimi ve uyumluluk açısından belirgin bir ilerleme kaydedilmiştir, ancak tam sürdürülebilir bir Web3 ödeme sistemi inşa etmeye hâlâ bir miktar mesafe bulunmaktadır. Bu "henüz şekillenmemiş" durum, son zamanlarda piyasalarda tartışılan konulardan biri haline gelmiştir.

U Kart, kripto ödemelerin en son biçimi olarak, esasen bir geçiş mekanizmasıdır. Ne Web2 ön ödemeli kartlarının basit bir kopyasıdır ne de yeni nesil on-chain cüzdan veya ödeme kanallarının nihai biçimidir; mevcut on-chain ödeme senaryoları ile off-chain tüketim ihtiyaçlarının karşılıklı uzlaşmasının bir ürünüdür.

U Kart, on-chain hesabı ve stablecoin bakiyesi ile bağlanarak, uyumlu bir off-chain harcama arayüzü sunarak Web2 deneyimi ile Web3 varlık mantığını birleştirmiştir. Bu modelin son altı ayda hızla dikkat çekmesinin bir nedeni, kullanıcıların "on-chain varlıkların günlük harcamalarda kullanılabileceği" konusunda süregelen hayal gücüdür; diğer yandan, stablecoin'lerin geleneksel senaryolar olan uluslararası döviz değişimi, OTC hesaplaşma gibi alanlardan C tarafı perakende ve yerel ödeme alanlarına daha da sızdığına işaret etmektedir.

Ancak, U kartının işletim modeli, geleneksel finansal sistemin iznine büyük ölçüde bağımlıdır, uyum baskısı ve düşük kâr arasında zar zor sürdürülmektedir, bu da uzun vadede sürdürülebilir olmasını zorlaştırmaktadır. Teknik olarak, U kartı kararlı bir şekilde kâr elde eden bir iş modeli değildir, sadece dış izinlere bağımlı bir hizmet biçimidir.

Proje sahipleri, likidite sağlamak için çok katmanlı finansal aracılara bağımlı kalıyor ve kendileri sadece zincirin sonundaki uygulayıcılar. Daha büyük bir zorluk ise, U kartlarının işletme maliyetinin son derece yüksek olması ve aslında zararlı bir iş olması. Proje sahipleri, bir borsa gibi sabit işlem ücreti gelirine sahip değil ve birinci düzey kart vericilerinin söz hakkına da sahip değiller, ancak kullanıcı hizmeti baskısını üstlenmek zorundalar.

Eğer proje tarafı sürekli olarak "aracının aracı" rolünde kalırsa, yalnızca lisans ekosisteminin alt yapısında pasif olarak hareket edebilir. Bu durumu değiştirmek için iki yol vardır: birincisi, hesap sistemine katılmak, hesap ekosisteminin bağlantı noktası olarak kripto endüstrisiyle entegre olmak ve uyum mekanizmasında söz sahibi olmaktır; ikincisi, Amerika Birleşik Devletleri'nin stabilcoin yasasının tamamlanmasını beklemek, mevcut takas sisteminden kaçınmak ve doların konumunun düşmesiyle birlikte dolar stabilcoin'inin sunduğu yeni fırsatları değerlendirmektir.

Cüzdanlar ve borsalar için, U Kart daha çok kullanıcı bağlılığını artıran bir yardımcı işlevdir, ana gelir kaynağı değildir. Bazı borsalar U Kart işletmesi kâr etmediği halde, kullanıcı artışı ve varlık yönetimi ölçeğinin yükselmesi için bunu değiştirebilir. Ancak, trafik girişi ve finansal altyapı deneyimi eksik olan Web3 girişim ekipleri için, sürekliği olan bir U Kart projesi yaratmak için sübvansiyon ve ölçek ile mücadele etmek, bir köşeye sıkışmış canavarı dövüşe zorlamak gibidir.

Kripto Ödeme Geleceği: Düzenlemenin Entegre Global Finans Ağı

Kripto ödemeleri rahatsız eden temel sorun, geleneksel finansın settlemant sistemidir. Ancak kripto ödemelerin doğası hakkında piyasada farklı görüşler vardır. Tamamen günlük yaşamın bir yansıması olarak QR kodu ödemeyi mi yoksa anonim ağlarda yeni anlamlar arayarak farklı bir yol mu izlemeyi? İkincisi için, ödemenin anlamı aktarımda değil, birikimde yatar; ödemenin doğası, clearing'de değil, dolaşımdadır ki bu, blockchain'in gelişimiyle karanlık ağda büyüyen bir sektördür.

Bazı yer altı döviz bürolarını örnek alarak, ilişkiler, güven ve varlık döngüsüne dayalı dijital bir ekosistem inşa ettiler. Bu modelin özü güvendir; fon akışı ve gecikmeli uzlaşmanın getirdiği varlık birikimi ve döngüsü güce dayanır. Topluluk içindeki sıkı bağlar ve ihanetin yüksek maliyeti güçlü bir güven mekanizması oluşturur.

Bu mekanizma altında, ödeme artık birbiriyle ilişkili bir durum değil, değer ağında sürekli dönen bir çoktan bire bir şeklidir. Fonlar bir kez akmaya başladığında, bu giriş anlamına gelir; bu sadece ödeme için değil, aynı zamanda güven kazanmak içindir. Ödeme dışındaki fonların sürekli girişi, fon birikimini oluşturur. Katılımcı sayısı arttıkça, bu, yavaş hesaplamalara sahip ama yüksek frekanslı bir sosyal ödeme ağına dönüşür. Sürekli dönen değer akışı zengin getiriler sağlar.

Aslında, bu "dijital para bankası" tarzı kapalı ekosistem yapısı on-chain'de yıllardır çalışmakta ve gerçekten de bazı fonların gri dolaşım sorununu çözmüştür, ancak kripto ödemelerini niş pazardan ana akım uygulamalara taşıyamamıştır. Aksine, gerçekten küresel potansiyele sahip ve kullanıcı tarafına yavaş yavaş yaklaşan, dolar stabilcoin'leri temel alan ve uyumlu bir ağ üzerine inşa edilen on-chain uzlaşma sistemidir.

Yer altı piyasa yapıcı tarzındaki on-chain yapı çoktan var olmuştur. İster bazı bölgelerdeki gri piyasa arbitraj organizasyonları, ister bazı ülkelerin kripto para aracılığıyla gerçekleştirdiği uluslararası hesaplamalar olsun, dijital varlıklar geleneksel finansal sistemleri aşarak, sermaye özgür akışı sağlama konusunda oldukça olgun yöntemlere sahiptir.

Belirli bir kamu blok zincirinin yükselişi, bu mantığın bir yansımasıdır. On-chain güvenlik şirketinin raporuna göre, 2023-2024 yılları arasında, bu ağda yaklaşık %40'tan fazla yasadışı on-chain fon akışı gerçekleşiyor, bunların yarısından fazlası belirli bir stabil coin aracılığıyla tamamlanıyor. Bu fonlar borsa aracılığıyla değil, OTC hedge, cüzdan "ada atlama", DEX yönlendirme gibi yöntemlerle, yeraltı piyasa yapıcılarının "ayna serbest bırakma" işlemi benzeri bir şekilde gerçekleştirilmiştir.

Bu çalışma şekli, bazı yeraltı para birimi yapıcılarının oluşturduğu yurtdışı finansman ağıyla son derece benzerdir: nihai kesinliğe ulaşmayı hedeflememek, bunun yerine dağıtılmış güven zinciri ve sınır ötesi bağlantı ağına dayanarak likiditeyi sağlamaktır. Ancak sorun şu ki, bu tür on-chain "dijital para birimi yapıcıları" yıllardır faaliyet gösteriyor, neden hala kripto ödemeler alanında patlama yaşanmıyor? Gelişmeye devam mı etmesi gerekiyor yoksa refahı zaten sıradan kullanıcılarla mı ilişkili değil?

Temel neden, bu tür modellerin sıradan kullanıcılar için tasarlanmamış olmasıdır; bu, "daha fazla insanın kripto para ile ödeme yapmasını nasıl sağlarız" sorusunu değil, "az sayıda insanın kripto para ile izlenemez ödemeler yapmasını nasıl sağlarız" sorusunu çözmektedir. Çıkış noktası, bağlanmaktan ziyade, aşmaktır; hizmet verdiği, düzenleyici kapsamına girmeyi istemeyen senaryolar olup, hukuki koruma gerektiren kullanıcı grupları değildir.

Bazı finansal ağlar belirli bölgeler arasında verimli bir "aile transfer sistemi" kurabilir, ancak bu yapıların küresel ölçekte genişleyebilir bir altyapıya dönüşeceği anlamına gelmez. Bu, kenar bölgelerde son derece esnek olan, ancak küresel pazarda mevcut temizleme sistemleriyle entegre olması zor olan etkili bir yerel ağ gibidir.

Sistematik bir açıdan bakıldığında, "fonların ayrılmak istememesi" gerçekten de platformun TVL'sini artırabilir ve DeFi ekosisteminin sermaye kullanım oranını yükseltebilir, ancak ödeme sistemleri açısından bakıldığında, gerçekten ölçeklenebilir bir sistemin fonların serbestçe "giriş-çıkış" yapabilmesi gerektiği, "girebilmek ama çıkamamak" değil.

Bazı on-chain kırmızı zarflar sistemi ve puan hesapları bir şey yapıyor: ödeme giriş davranışını birikime dönüştürüyor. Bu birikim modeli gerçekten ticari değere sahip, ancak ekosistem engellerini aşamıyor. Kullanıcılar bu varlıkları serbestçe sınır ötesi ödemelerde, satıcı ödemelerinde ve POS makinesi ödemelerinde kullanamıyor, ayrıca gerçek dünya hesap sistemiyle istikrarlı bir eşleşme elde edemiyor.

Başka bir deyişle, bu "arka bahçe döngüsü" modeli bir altyapı değil, bir ekosistem kendini güçlendirme mekanizmasıdır. Kapalı sistemde fon kullanım senaryolarını güçlendirmek elbette önemlidir, ancak bu, "ödemelerin" küresel hizmetlerin temel mantığını oluşturmaz.

Web3 ödemelerini "karanlık ağ"dan "ana ağa" taşıyan gerçek etken, ABD politika katmanının sabit coin ödeme ağlarına sağladığı destektir. 2024 yılında ABD Hazine Bakanlığı ilgili yasaların öncülüğünü yapacak ve Kongre'de Clarity for Payment Stablecoins Act'i geçirdikten sonra, sabit coinlere ilk kez "stratejik ödeme altyapısı" politikası tanımı verilmiştir.

Birçok finansal teknoloji şirketi, dolar stabil coinlerinin uluslararası hesaplama, ticaret alımı ve platform hesaplamasındaki uygulamalarını hızla genişletiyor. Bir ödeme devinin 2024'ün başlarında açıkladığı verilere göre, 30'dan fazla küresel ödeme kurumu, belirli bir stabil coin'i sınır ötesi hesaplama varlığı olarak entegre ediyor; ayrıca bazı stabil coin'lerin artırılması ve kullanım senaryoları da perakende tarafına sızmaya başladı.

Bunlar sanal ekonomideki döngüsel birikim değil, gerçek ürünler ve hizmetler arasındaki para akışıdır; yasal koruma ve denetim uyumluluğuna sahip bir ödeme işlemidir. Buna karşılık, bazı ekosistemlerdeki token ödemeleri ve bazı cüzdanların "kodu taratarak ödeme" işlevi, gerçekten işletmelerin finansal raporlama sistemine, uluslararası e-ticaret platformlarına ve kredi ağlarına girmeden önce, hala kapalı sistemde yerel bir işlev olarak kalmaktadır ve küresel ödeme standardı değildir.

"Dijital piyasa yapıcı"nın mekanizma tasarımının ilham verici olduğunu inkar edemeyiz. Intent, hesap soyutlaması gibi öneriler, geleneksel on-chain ödemeleri "makine ile makine" transfer eyleminden, "insan niyetiyle yönlendirilen" fon koordinasyonuna yükseltiyor. Bu, geleneksel yeraltı piyasa yapıcıların "ilişki temelli güven" mekanizmasını uygulamasıyla bazı felsefi rezonanslar taşımaktadır. Ancak sistematik ödeme yapıları, belirsiz sosyal güven ve yerel döngü mantığına dayanarak kurulamaz; nihayetinde düzenlemeye bağlanmalı, kullanıcı kimliği, işlem süreci ve fon kaynağı izlenebilir olmalıdır.

Daha makro bir perspektiften kripto ödeme gelişim yönü: Doların küresel para birimi statüsü yapısal zorluklarla karşılaşırken, ABD mali ve para sistemi "dolar + dolar stabil coini" yeni çift katmanlı para sistemi oluşturmaya çalışıyor. Diğer para birimlerinin hesaplaşma genişlemesini hedge etmek, gelişen pazarların euro/altın hesaplaşma kullanma trendine yanıt vermek veya belirli bölgelerdeki finansal etkisini güçlendirmek için, stabil coin artık marjinal bir finansal yenilik değil, ABD'nin uluslararası finansal rekabette aktif olarak konuşlandırdığı bir stratejik araçtır.

Bu, son iki yılda gördüğümüz nedenlerden biridir; Kongre yasalarından Hazine Bakanlığı yönlendirmelerine, geleneksel bankaların katılımından ödeme ağlarına entegre olmaya kadar, dolar stabil coinlerinin ilerlemesi tamamen hızlanmakta ve egemen para birimleri ile egemen düzenleme çerçeveleriyle derinlemesine bütünleşmektedir.

O halde soru şu: Dijital piyasa yapıcı ödeme modeli bu tür bir stratejik sistemi taşıyabilir mi? Açıkça hayır. Yeraltı piyasa yapıcı modelinin özü düzenlemeden kaçmaktır, oysa Amerika'nın inşa etmeye çalıştığı düzenleme entegre küresel finans ağıdır; dijital piyasa yapıcı, topluluk güveni ve gri alanlardan kar elde etmeye dayanırken, dolar stabilcoin sistemi uyumlu finansal kuruluşlar ve düzenleyici izin zinciri üzerine inşa edilmelidir.

ABD Hazine Bakanlığı'nın, KYC olmayan cüzdanlara, anonim köprülemelere ve OTC işlemlerine dayanan bir para ağına kritik bir ödeme altyapısını devretmesini hayal etmek zor. Dijital para birimleri, marjinal alanların dolaşım sorununu çözebilir, ancak egemen bir ulus düzeyinde para yönetimi yapısı oluşturamaz. Stabilcoin'ler ise bu role atanıyor.

Başka bir deyişle, kripto endüstrisinin geleceği gri endüstri ile birlikte var olacak bir gelecek olmayacak. Kripto endüstrisi henüz olgunlaşmamışken karanlık tarafta destekleyici bir rol oynamıştı, ancak Bitcoin ETF'inin onayı kripto endüstrisini yeni bir döngüye soktu; bu, geleneksel finansla tamamen entegrasyon ve karşılıklı iç içe geçmişliğin bir geleceğidir.

Büyük bazı bankaların kendi stabil coin'lerini piyasaya sürmesinden, varlık yönetimi devlerinin ilgili fonları dağıtmasına, ödeme devlerinin stabil coin'leri entegre etmesine, teknoloji şirketlerinin on-chain ödemeye erişim sağlamasından, bazı şirketlerin dünya çapında birçok merkez bankasıyla politika uyumuna gitmesine kadar, bu adımlar şunu gösteriyor: Geleneksel finans, on-chain dünyasına hızla girmekte ve onların standartları nettir - uyum, şeffaflık, denetlenebilirlik. Bu standartlar, yeraltı para transferi mantığının genişlemesini doğal olarak dışlar ve bu nedenle "dijital para transferi" modelinin kripto ödemelerin ana yolu olarak temel sınırlamasını oluşturur.

Web3 ödemelerin gerçek geleceği, dolar stabilcoinleri ve uyumlu ödeme kanalları temelinde inşa edilen bir ağdır. Bu ağ, merkeziyetsizliğin açıklığını kabul ederken, mevcut fiat para sistemi üzerindeki kredi temeline de dayanabilir. Fonların serbestçe giriş çıkışına izin verir, ancak birikime tapmaz; kimlik soyutlamasını vurgular, ancak düzenlemeden kaçmaz; kullanıcı niyetlerini birleştirir, ancak yasal sınırların dışına çıkmaz. Bu sistemde, fonlar sadece Web3 dünyasına girebilir, aynı zamanda serbestçe çıkabilir; sadece on-chain finansal faaliyetlere hizmet etmekle kalmaz, aynı zamanda küresel mal ve hizmet değişimlerine de entegre edilir.

Dijital para piyasa yapıcıları su gibidir, su şekilsizdir, akışa göre hareket eder, bir damla yağmur içine düştüğünde büyük okyanus haline gelir; ancak kripto ödemelerin bir sonraki aşaması daha çok ışık gibi olmalıdır, birbirine karışabilirler, ancak kendi merkezleri vardır, geriye dönüp takip edilebilir bir yol bulmak mümkündür, yutmayı değil, aydınlatmaya odaklanır.