Grafikler hakkında sinirlenmeyi nasıl bıraktım ve yaşamaya başladım

Kabul ediyorum, yakın zamanda kendimi altı saat boyunca ekrana bakarken buldum ve o lanet olası eğrinin ne zaman benim tarafıma doğru hareket edeceğini bekliyordum. Absürt mü? Daha neler! Ama anlaşılan ben tek başıma bir nevrotik değilim - aramızda neredeyse %90'ı, traderlar, aynı şeyi yapıyor.

Neden bir aptal gibi grafiklere takılıp kalıyorum?

Öncelikle, bu lanet olası bir şeyleri kaçırma korkusu. Oturup düşünüyorsun: "Şimdi bir dakikalığına ayrılacağım - ve tam o sırada para %30 yükselecek!" Peki ne oldu? Stres seviyesi fırlıyor, beyin kaynıyor ve kararlar giderek daha kötü alınıyor. Klasik!

İkincisi, bir şeyleri kontrol ettiğimi düşünüyorum. Ne aptallık! Ne kadar ekrana baksam da, fiyat bununla artmayacak. Ama beyin kendini kandırmaya devam ediyor, sanki varlığım bir şekilde durumu etkiliyormuş gibi.

Ve üçüncüsü, ben sadece dopamin bağımlısı oldum. Her seferinde işlem kârda olduğunda, beyin kendi haznesini alır. Ve grafiği sosyal medya akışını kontrol eder gibi sık sık kontrol etmeye başlarsın. Sonra neden kârı çok erken aldığını, hareketin üçte ikisini kaçırdığını merak edersin!

Kişisel kurtuluş planım

1. Sistemi kurdum ve onu ihlal etmeyi bıraktım

Sonunda basit bir şeyi anladım - sistem olmadan ben sadece monitör başında deli bir aptalım. Artık her işlem için net bir planım var - giriş, çıkış noktaları ve stoplar önceden belirlenmiş.

Ve biliyor musun? İleri geri koşturmayı bıraktığında, kâr kendiliğinden artıyor. Her bir tik etrafındaki bu sinir harbi olmadan.

2. Trailing-stoplar - benim kurtuluşum

Eskiden, piyasayı kandırabileceğimi ve mükemmel bir çıkış noktasını yakalayabileceğimi düşünürdüm. Ha-ha! Artık sadece trailing stop koyuyorum ve hayatımla ilgileniyorum. Fiyat yükseliyor - stop onun peşinden gidiyor, geri dönüş başlıyor - işlem karla kapanıyor.

Hiçbir sihir yok - sadece tahmin oyunu oynamayı bıraktım ve matematiğe güvendim.

3. Grafik - televizyon değil, bütün gün onu izlemek için

Kendime sert bir kural koydum - pozisyonları günde sadece 3-4 kez kontrol edeceğim. Başlangıçta, bir uyuşturucu bağımlısı gibi zorlanıyordum! Ama şimdi düşünmenin ne kadar netleştiğini görüyorum.

Kritik seviyelerde bildirimler ayarladım ve unuttum. Artık sonsuz grafik kaydırma yerine kitap okuyorum, insanlarla sohbet ediyorum ve hatta bazen dışarı çıkıyorum ( hayal edin? ).

Ne zaman bakmak istemediğimi merak ediyorum.

Kendimi başka bir şeyle meşgul etmeye zorluyorum. Koşuya çıkıyorum, bir arkadaşıma telefon açıyorum, kripto hakkında makaleler yazıyorum - ne olursa olsun, bu lanet olası mumlara bakmamak için!

Ve işte komik olan - grafiğe odaklanmayı bıraktığınız anda, piyasa sizin lehinize çalışmaya başlar, aleyhinize değil.

Biliyor musunuz, ticaret benim için bir işkenceden sistematik bir çalışmaya dönüştü. Ve artık fiyatın her hareketini kişisel bir hakaret ya da kaderin bir hediyesi olarak algılamayı bıraktım.

Hala grafiğin önünde oturup favori coin'inizin "fırlamasını" mı bekliyorsunuz? Belki de kendinizi zorlamayı bırakıp bir sistem kurmanın zamanı gelmiştir? İnanın, bu, ekranda şaman dansları yapmaktan çok daha iyi çalışıyor!