Ücretsiz ticaret anlaşmalarının modası geçtiği zamanları hatırlıyor musun? Bush Jr. döneminde, Washington anlaşmaları imzalamakta zorlanıyordu. Her anlaşma kâğıt üzerinde bir kazanım gibi görünüyordu.
ABD-İsviçre ticaret görüşmelerini ele alalım—klasik bir örnek. Amerikalı sığır eti üreticileri pazar erişimi istedi. İsviçreli çikolata üreticileri genişleme hedefliyordu. Ekonomik olarak? Her iki taraf da kazanacaktı.
Ama burada asıl sorun şu: siyasi sıkıntılar beklenen faydaları aştı. Yerel lobicilik grupları deliye döndü. Tarım komiteleri ortak bir zemin bulamadı. Bazen sürtüşmeler, peşinde koştuğunuz ticaret fazlasından daha pahalıya mal oluyor.
Sayfalar üzerindeki sayıların gerçeklikten nasıl çalıştığı komik, değil mi?
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
8 Likes
Reward
8
6
Repost
Share
Comment
0/400
GasFeeCrier
· 4h ago
Kağıt üzerindeki kazançlar ile gerçek arasındaki fark, işte ticaret protokolünün gerçeği.
View OriginalReply0
airdrop_whisperer
· 15h ago
Kısacası, siyasi mücadelenin ekonomik hesapları bozduğu, lobicilik gruplarının gerçekten ticaret müzakerelerinin zehiri olduğu.
View OriginalReply0
BuyTheTop
· 15h ago
Kısacası, siyasi oyun ekonomik hesapların önüne geçiyor, rakamlar ne kadar güzel olursa olsun faydasız.
View OriginalReply0
SmartContractWorker
· 16h ago
Açıkça söylemek gerekirse, siyasi oyun ekonomik hesapların önüne geçiyor, yüzeyde karşılıklı fayda var ama aslında herkesin kendi küçük hesapları var.
View OriginalReply0
GasFeeNightmare
· 16h ago
Kısacası, çıkar grupları boğazı sıkıyor, ekonomistlerin kağıt üzerindeki hesapları ne kadar güzel olsa da, lobicilerin laflarına dayanamaz.
View OriginalReply0
LiquidatedAgain
· 16h ago
Bir kez daha bu tür "kağıt getirisi" oyunlarına tanık oldum, gerçekten de çok alaycı... Ben de o zamanlar böyle kandırılmıştım, verilerin konuşacağını düşünmüştüm, sonuç ne oldu? Siyasi risk kontrol noktası aşıldığında, ne protokol kalıyor ne de başka bir şey.
Ücretsiz ticaret anlaşmalarının modası geçtiği zamanları hatırlıyor musun? Bush Jr. döneminde, Washington anlaşmaları imzalamakta zorlanıyordu. Her anlaşma kâğıt üzerinde bir kazanım gibi görünüyordu.
ABD-İsviçre ticaret görüşmelerini ele alalım—klasik bir örnek. Amerikalı sığır eti üreticileri pazar erişimi istedi. İsviçreli çikolata üreticileri genişleme hedefliyordu. Ekonomik olarak? Her iki taraf da kazanacaktı.
Ama burada asıl sorun şu: siyasi sıkıntılar beklenen faydaları aştı. Yerel lobicilik grupları deliye döndü. Tarım komiteleri ortak bir zemin bulamadı. Bazen sürtüşmeler, peşinde koştuğunuz ticaret fazlasından daha pahalıya mal oluyor.
Sayfalar üzerindeki sayıların gerçeklikten nasıl çalıştığı komik, değil mi?