O günleri hatırlıyor musun, her sabah gözlerini açtığında hesabının yine yükseldiğini gördüğün? Şimdi sanki tam tersi oldu - kalkınca ilk işim ne kadar düştüğüne bakmak.

Tek günde %20'lik bir düşüş, bize daha da yaklaştığını hissediyoruz. Sonrasında, güveni yavaşça yok eden o boğucu düşüş olabilir.

Ben de 2k dolar civarından ETH almaya başladım, onu 4.9k'a kadar yükselirken izledim, o zaman gerçekten boğa piyasasının yeni başladığını düşündüm. Peki şimdi ne oldu? Yine 2k başlangıcına döndü. Tam bir ‘dağ bisikleti’ tecrübesi yaşamış oldum - yukarıdaki çılgınlık, aşağıdaki çaresizlik, hepsini deneyimledim.

Son birkaç ay bir hız treni gibi geçti: para kazanmak, kaybetmek, tekrar kazanmak, sonra kaybetmek... sürekli döngü. Piyasa böyle bir gerçek; sen yeni birisin diye acımaz.

Şimdi geriye dönüp baktığımda, o sık sık girip çıkan kısa vadeli işlemler, adrenalini artırmaktan başka, hesabın gerçekten ne kadar büyüdüğünü göstermiyor. Aksine, tutulan pozisyonlar, her gün gözle görülür bir yükseliş göstermese de, toplamda kazançları o yükseliş ve düşüş peşinde koşan işlemlerden çok daha fazla.

Belki de bu, piyasanın bize öğrettiği derstir: Gerçekten para kazanabilen, genellikle en heyecan verici olan oyun tarzı değildir.