Avrupa düzenleyicileri, en son hamleleriyle kendilerine zarar veriyor olabilirler. Kobalt işleme alanına yönelik yeni güvenlik düzenlemeleri, kıtanın yerel kobalt endüstrisinin geriye kalanını tamamen yok edebilir.

Önerilen kurallar, kobalt rafinerileri ve işleme tesisleri üzerinde daha sıkı işyeri güvenliği standartları ve çevresel kontrol uygulamaları getirecek. Kağıt üzerinde mantıklı görünüyor, değil mi? Ama işte asıl mesele – uyum maliyetleri, birçok daha küçük işletmeyi tamamen iflas ettirebilir.

Kobalt zaten zor bir pazar. Avrupa, tedarikinin çoğunu yıllardır tartışmalı üretim koşullarının olduğu Kongo'dan ithal ediyor. Bu yeni düzenlemelerin Avrupa operasyonlarını temizlemesi ve belki de bazı tedarik zincirlerini eve geri kaydırması bekleniyordu. Bunun yerine, endüstrinin kıtadaki çöküşünü hızlandırabilirler.

Bazı sektör veteranları bunu düzenleyici aşırı güç kullanımı olarak adlandırıyor. Diğerleri bunun işçi koruması için gerekli olduğunu söylüyor. Her iki durumda da, Avrupa kobalt işleyicileri ortada kalmış durumda, büyük sermaye yatırımları yapma veya tamamen kapanma arasında bir seçim yapmak zorundalar.

Zamanlama da daha kötü olamazdı. Küresel pil talebinin artması ve tedarik zincirlerinin hala son yıllardaki kesintilerden toparlanmaya çalışmasıyla, yerli kobalt kapasitesini ortadan kaldırmak şüpheli bir stratejik hamle gibi görünüyor. Ama bu kurallara biri fren yapmadıkça, gittiğimiz yer burası.